vrijdag 29 augustus 2008

Mohammed Enait slaat om zich heen

Mohammed Enait blijft aandacht trekken en van de publiciteit genieten. In een discussie met Rita Verdonk probeerde hij dezelfde strategie te hanteren als eerder tegen Clairy Polak. Rita Verdonk liet zich niet zo gemakkelijk van de kaart brengen als Polak, maar ook zij verviel in het argument dat vrouwen zich misschien wel beledigd voelen.
Ik geloof niet dat dat de beste manier is om te discussieren met Enait. De man is advocaat en was dus helemaal niet op zoek naar een baan als klantmanager bij de gemeente Rotterdam. Wel was hij duidelijk op zoek naar een proces om de marges van de Nederlandse wet op te zoeken en aan te kaarten. Of hij gelijk heeft en of vrouwen zich beledigd voelen, doet er in dat geval niet toe. Waar het wel om gaat, is de vraag hoe open moet Nederland staan voor andere ideeën?
Ik kan me voorstellen dat iemand met een Burka voor een communicatief en representatief beroep wordt afgewezen. Datzelfde geldt voor iemand die geen handen wil schudden. Wie in het dagelijks leven geen handen wil schudden, moet dat voor zichzelf bepalen. Wie optreedt namens de Nederlandse overheid of een locale overheid heeft die vrijheid niet. De vraag is natuurlijk wel waar de grens ligt. Pearcings? Groen haar? Wat mag wel en wat mag niet.
Enait bewijst Nederland met dit proces een dienst. Niet omdat hij gelijk heeft, maar omdat de grens bepaald moet worden van wat we willen toelaten.

zondag 24 augustus 2008

Bizar interview met Mohammed Enait

Mohammed Enait weigert uit religieuze redenen handen te schudden. Oorspronkelijk wilde hij dat alleen niet met vrouwen, omdat dat onkuis zou zijn. Hij greep daardoor mis bij een baan als klantmanager bij de gemeente Rotterdam. De Commissie Gelijke Behandeling adviseerde hem voortaan ook mannen geen handen meer te schudden. Sindsdien schudt Enait helemaal geen handen meer. Zonder resultaat, want de rechtbank stelde de gemeente Rotterdam in het gelijk.

Enait was te gast in Nova waar Clairy Polak probeerde hem op neutrale wijze te interviewen. Helaas was dat voor haar onmogelijk. Ze gaf blijk van een ongekende afkeer van de heer Enait en liet zich door hem in de verdediging drukken.

Het is jammer dat Polak het interview op deze manier liet afglijden. De zaak is gebaat bij een neutrale en onbevooroordeelde behandeling. Het gaat immers om de vraag welke eisen een land mag stellen aan de inwoners. Hoe groot is de religieuze vrijheid?

Het inburgeringsexamen richt zich op het aanleren van de Nederlandse taal en cultuur. Handenschudden is een essentieel onderdeel van de Nederlandse cultuur en het speelt dan ook een rol in de voorbereiding van het examen.



maandag 28 april 2008

Inburgeringsexamen

Het inburgeringsexamen is het gevolg van de Wet inburgering buitenland die in 2006 is ingevoerd door de toenmalige minister van Vreemdelingenzaken en Integratie, Mininster Verdonk. Sinds de invoering van deze wet is het nieuwkomers van buiten de Europese Unie verplicht om voor hun vestiging in Nederland een examen af te leggen over hun kennis van de Nederlandse taal en maatschappij. Nederland was het eerste land binnen de EU dat een dergelijk examen verplicht stelde. Inmiddels zijn ook andere EU-landen overgegaan tot deze maatregel.

Het examen kan worden afgelegd op een Nederlandse ambassade en kost 350 euro. Het examen bestaat uit een taalkundig gedeelte en een gedeelte kennis van de Nederlandse maatschappij. Het taalkundige gedeelte bestaat uit het nazeggen van een aantal zinnen, het beantwoorden van simpele vragen en het geven van tegenstellingen. Het gedeelte kennis van de Nederlandse maatschappij bestaat uit een aantal vragen over de Nederlandse samenleving. Deze antwoorden op deze vragen zijn letterlijk uit het hoofd te leren aan de hand van door de Nederlandse staat beschikbaar gesteld oefenmateriaal.